Pamahiin

Sa pag-kagat ng dilim,

sa pag-alulong ng aso,

dahan-dahang gumalaw

ang mga gagamba sa yungib;

mahahaba ang kanilang galamay,

balahibuin ang mukha’t

nanlilisik ang mga matang

sumugod sa iyong dampa

kung saan,

bulag mo silang tinanggap.

Dahan-dahan silang,

umakyat sa iyong mga paa,

pumasok sa iyong bibig at mata,

gumapang sa liblib ng iyong utak

at doo’y gumawa

ng maraming sapot –

na iyong pinamahayan,

gumapang kang palingkis

sa bawat hibla ng sapot

at kagaya ng bibliya

ginawa mo itong

pang-araw araw na gabay;

pusang itim, basag na salamin

nuno sa punso, sukob sa kasal.

Ngayon,

ang kalahati ng katawan mo’y tao

at ang kalahati’y gagamba.

Bukas, o:p>

sa pag-kagat ng dilim,

sa pag-alulong ng aso,

magiging isa kanang ganap na

yungib.

- May 2006-

YELO

Sa maliit
na espasyo ng baso
pinagkasya ko
ang hungkag
na pakiramdam,
may kislap ngunit

basag-basag ko itong
isiniksik upang
makipagtalik
sa yelo ngunit
naiiwang
tumatagaktak;
malamig
nag-iisa
naghahanap
doon sa
nakadadarang na
musika
ilaw, usok
laman, hiyawan
na nagtatapos
sa upos ng sigarilyo
alak sa baldosa
suka sa kubeta.


Katulad
ng mga umiikot na ilaw,
ang aking
pagbabasakaling
mapunuan ang pusong
tuluyan nang naging
yelo sa loob
ng maliit na baso;
nalalango,
nakalilimot
at sa halip na
maging buo ay
lalo lamang
natutunaw upang

muling maghanap.

Hindi siya ang Prinsipe na sinasabi ni Machiavelli

Askal

“I will bring you a drug-free city.” Davao City Mayor"


Isang gabing nahihimbing ako,
ay nasukol ang isang askal
sa isang sulok ng syudad;

hinambalos ng kwarentay singko
ang kanyang ulo,
pinukpok at hinagis sa pader,
isinilid siya sa sako,
pagkatapos ay kinaladkad
ang kanyang katawan sa semento
hanggang sa diniligan
ng kanyang dugo ang lupa
at dumaloy ito sa maitim
na katawan ng estero.

Sa mga gabing pinagsaluhan
pala natin ang mga hele at panaginip
ay may nagbabayad ng ipinangakong
kapayapaan dahil sa banda roon
ay tinutugis ng mga gwardya
ang mga askal na katulad
mong iniluluwal ng karimlan


Marami pala ang nagmamasid sa iyo;
sa tuwing lalabas ka ng bahay
may matang nagbabantay,
sa bawat taong iyong kinakausap
may kamay na naglilista
may bitag na naghihintay.
At paggising ko,
nalaman kong ikaw na
ang tinakpan ng dyaryo.

Ito marahil ay kabayaran,
pero bakit hindi kasali
ang mga leon at tigre.
Ano itong napapanaginipan
kong kapayapaan?

Tissue Paper

Ito yung pinampahid mo,

nang lumagapak ang pansit
sa iyong pisngi,
nang nahuhulog
ang pagtitimpi sa
iyong mga mata.

Ito yung pinanlinis mo,

sa isinukang pagkain nya
nang malasing,
sa naisukang dugo mo
nang siyay mag-amok.


Mula nang ika’y ikinasal,

ikaw, at ang tissue paper
ay umiikot-ikot
matapos ipampahid sa dumi,
lamukusin,
at i-flush sa inidoro.


Tandaan mong hindi kayo
magkatulad.
Published by Dalityapi.Com- June 2006 Issue

Telebisyon

Palipat -lipat tayo
ng channel sa telebisyon
dahil kapwa natin inaapuhap
ang di tiyak na damdaming namumuo,
inakala nating kilala ang isat-isa
ngunit hindi nang
magdamag nating pinagsaluhan
ang telebisyon sa kwarto.

Humihiyaw ang ating
mga buntung hininga
ngunit nanaig ang bawat kilik ng
remote control na pinili nating
paglaruan (o tayo ang napaglalaruan)
upang iwasan ang mga tanong
na paano at bakit kung saan
umaasa tayong maglalaho
sa madadramang usapan ng mga
soap opera at advertisements,

at habang ipinapakilala ng telebisyon
ang lawak ng mundo ay
naging parang selda
ang kwartong ito ng isang
nag-aakusa at isang inaakusahan
nang biglang may kumatok sa pintuan,
may pinaslang sa balita,
pinasabog ng Israel ang Lebanon
at nagluwa ng lava ang Mayon.

saka ka lang kumibo at nagkomento.

Marahil tumagos sa atin ang mga lava
at punglong pinakawalan nila
dahil katulad ng mga biktima
tinutugis tayo ng ala-ala.


-August 2006-